Mezarlıkların arasında, tam ortasında;

Bir taş dikili başucunda bir de sevdam.

Hem yabancıyım buralara, hem tanıdık.

Toprak karanlık, mezarlar birbirine dolaşık.

Mezarımı sular bir kaç damla gözyaşı,

Komşularıma gelen birkaç arkadaşı.

Bahsi geçer aşkların, o eski arkadaşların

Gıpta ile bakarım onların sevdalarına,

Mal mülk, para pul hepsi yalamış;

Tek gerçek büyükçe bir aşkmış.

Öyle anlatıyorlar ihtiyar komşularım;

Aşksız ruh bedensiz gezermiş.

Aşkı bilir mi hiç kara kalbin?

Kaçtıkça sevda denen nimetten,

Kurtulmak nasıl mümkün bu zilletten?

Avuçlarını yaktı mı kor alevleri sevdanın

Anlamak istersen bir gel yüreğime,

Gir tam orta yerinde ki mezarlığa,

Orada bulursun sevdanın küllerini,

Görürsün solmayı bilmeyen gülleri.

Sensin aşıkların zanlı katili,

Ellerin sarmadı bu bedeni.

Bir garip adamın sensin sebebi.

Bu cinayeti kimseler bilmedi.