3. “Rabbenâ innâ zalemnâ” goft u âh

Ya’ni âmed zolmet u gom-geşt râh

“Âdem ‘Ey Rabbimiz, biz nefsimize zulmettik âh bize!’ diyerek kendini kabahatli bildi. Yani ‘Karanlık bastı, yol kayboldu!’ dedi.”

*

6. Hak ço sîmâ râ muarref hândest

Çeşm-i ârif sûy-i sîmâ mândest

“Allah yüze ‘bildirici’ demiştir. Onun için âriflerin gözü, yüze dalmış, kalmıştır.”

*

9. Goft Peygamber be temyîz-i kesân

Mer’i mahfiyyun ledey tayyi’l-lisân

“Peygamber insanları ayırt etmek hususunda ‘İnsan, sözünde gizlidir!’ dedi.”

*

6. Tâ cihân geh sâbırest u geh şekûr

Bûstan geh hulle pûşed geh ûr

“Ölümün te’siri cihâna şâmildir. O bazen şâkir, bazen sâbırdır. Bostan bazen çemen ve yapraktan elbise giyer bazen de ağaç yaprakları dökülür çıplak kalır.”

*

7. Âfitâbî k’û ber âyed nâr-gûn

Sâat-i dîger şeved û ser nigûn

“Ateş renginde doğan güneş, bir müddet geçince, zevâle uğrar ve tepetaklak olur gurûb eder.”

*

8. Ez hod ey cuzvî zi kulhâ muhtelit

Fehm mî kon hâlet-i her munbasit

 “Külliyat ile karışmış olan, ey insan, basit cisimlerin halini de kendinden kıyas et!”

*

9. Her ki zâlim-ter çeheş bâ hevl-ter

Adl fermûdest bed-ter râ beter

“Her kim daha fazla zâlim ise kuyusu daha korkunçtur. Adl-i ilâhîde beter için daha beter cezâ vardır.”

*

1. Ey ki tô ez zolm çâhî mî konî

Dân ki behr-i hîş dâmî mî konî

“Ey zulümle bir kuyu kazan! Bil ki sen kendin için tuzak hazırlıyorsun.”

*

2. Her zaîfân râ to bî-hısmî medân

Ez binî zâcâe nasru’l-lah bihân

“Her zaif olanı kimsesiz sanma. Kuran’da  ‘İzâ câe nasru’l-lah’ sûresini oku.”

*

4. Ger zaîfî der zemîn hâhend emân

Gulgul oftâd der sipâh-i âsmân

“Eger yerde bir âciz aman diyecek ve istimdâd edecek olursa göklerdeki melekler arasına gulgule düşer.”

Devam edeceğiz…