Heyhat, bu ne bitmeyen intikamdır.

Yıllar geçti, kalanlar hatıra mıdır?

Gerçekler gün gibi ortadadır,

Bu yaptıkları düpedüz intihardır.

Ey kafir, saldır durmadan saldır;

Bu hücum ettiğin toprak, vatandır.

Onu koruyan kan, aynı kandır,

Çarpışmadan kaçan korkaktır.

Korkmadık, vuruştuk erce;

Tam göğsümüzden yara aldık,

Biz, o yaradan akan kanlarla,

Büyük vatanda kaldık.

Durmadın, saldırdın.

Korkmadım, savundum.

Burası benim yurdum,

Türklük tek umudum.

Gece gündüz düşünüp;

Nasıl kaldılar bunlar,

Koskoca ordumu düşürüp?

Yalın ayak, fakir kullar.

Türk ordusu bu, kafa tutulur mu?

Ölümle yar olanlar, topla korkutulur mu?

Başbuğ'u olan Türk, silahla durdurulur mu?

Korkmadık, bent çektin ardında kalmadık.

Ey koca kafirin şeytanı, kara münafık;

Tanrın yenildi, sana mı kaldı bu zafer!

Bin yıldır ordumuz daima muzaffer,

Dün bugün yarın hep benimdir zafer...