Sabret gönlüm

Yaz günü bağrına kar yağar mı?

Bir adam böyle derin ağlar mı?

O avucu koca toprak sarar mı?

Böyle güzel gülüş tabloya sığar mı?

 

Dur İshak, bu gözyaşı da ne?

Ağlamak yakıştı mı o gözlere?

Sen hep gül, ben ağlarım yine.

Hasret sardı dağları, vuslat nerede?

 

Dağların ortasında gonca gül,

Bu acı feryat eden hangi bülbül?

Böylesini çekebilir mi bu gönül?

Ağlamak da yakışır solar ise gül.

 

Gözyaşları, çöle oldu bereket.

İrem bahçesi değil, verilen cennet.

Gonca gül sunulacak sana nimet,

Hasretin ardı vuslat, ey gönlüm sabret.

 

Sabrı Eyüp'e sor, gonca gülünü İbrahim'e,

Varsa cesaretin heves et İsmail'e.

Yunus'um çekip gitti bu diyardan

Merhametini esirgedi mi yaradan?

Önceki ve Sonraki Yazılar
İlyas Tuncer Arşivi