Uluların çağırmasıdır bu sesler,

Bozkurtların haykırışıdır şu duyulanlar.

Bir dolunayın doğuşudur bu görülenler,

Büyük toyun habercisi şu toplananlar.

 

Dedi, kimdir ulular?

Dedim, atandır atamdır onlar.

Dedi, kimdir bu haykıran bozkurtlar?

Dedim, idealleri için can veren kuzular.

 

Dedi, nedir onların hayalleri?

Dedim, milli şuur, milli irade.

Dedi, milli değil mi yoksa bu idare?

Dedim, milli olsa can verir miydi onlar.

 

Dedi, ütopya olmasın hayalleri?

Dedim, geçmişte yaşananlarda yalan mıydı?

Dedi, artık o zaman geride kalmadı mı?

Dedim, beklenenin zamanı geldi.

 

Tan ağır ağır atıyor, gök kızıl.

Haydi koş, sende yetiş ya hızır.

Kurt oluş mücadelesi artık bitti,

Bu kavga bizi tanrı dağına itti.

 

Dedi, Tanrı bizi diler mi?

Dedim, istemese adımızı ünler mi?

Dedi, bu güdülen dava kimedir?

Dedim, doğmamış çocuklarımızadır.

 

Dedi, yok mu duracak bir hudut?

Dedim, durmayı çıkar aklından unut.

Dedi, ardındakiler neden eder sukut?

Dedim, onlar gafil yok içlerinde umut.

 

Dedi, bu sultan sana imkan sunar mı?

Dedim, ondan destur isteyen kim?

Dedi, sen korku nedir bilir misin?

Dedim, Türk hiç korkar mı?

 

Ey büyük Türk budunu, işit;

Var mı başka millet yaşına eşit.

Mazi sensin, ati sen; Türk oğlu Türk’sün sen.

Dünya diz çöker, sen silkinip kendine dönsen.

 

Dedi, üstte gök çökmedi, altta yer delinmedi;

İlini ve töreni kim bu hale getirdi?

Dedim, Türk milleti vazgeç, pişman ol;

Gece uyuma, gündüz oturma; öle yite geri gel