En Nefîs Şey

والوقت أنفس ما عنيت بحفظه
وأراه اسهل ما عليك يضيع

Velvektu enfesu mê aniyte bihıfzihi ve erâhu eshele mê aleyke yadî'u

(Ey insan oğlu,özellikle ey ahiret yolcusu ve mü'min
olan kul)! En ço koruman gereken en nefis ve en kiymetli şey (sermayen olan) ömründür, fakat görüyorum ki en ucuz harcadığın(kaybettiğin ve hebâ ettiğin şey yine) ömründür.

İnsanoğlu eşittir nefesler, insanın ömrü nefeslerden ibarettir, eğer bu nefesler boşuna tüketilirse ömür de boşuna tüketilmiş olur, halbuki insanın sermayesi ömrü'dür en çok koruması gereken şey ömür sermayesidir, sermaye yoksa kâr da yok dolayısıyle ömrü beyhude geçen bir insan ömre terettüp eden her faydalı şeyi yitirmiş ve kaybetmiş demektir.

Kul kıyamet günü yüce Allah'ın huzurundan birkaç şeyden sorulmadıkça ayrılamaz, bunlardan biri de ömrünü nerede tükettiğidir, eğer ömrünü din ve dünya menfaati için rızkını ve çocuklarının nafakasını temin etmek için farzlarda vaciplerde sünnetlerde cemaat
namazlarında sohbetlerde vaaz ve nasihatlarda, ilim meclislerinde zikir meclislerinde, insanların hidâyeti ve yüce Allah'a dönmeleri için gayrete harcadıysa sevabını ve karşılığını alacaktır,yok ömrünü haramlarda
ma'siyetlerde, olmaması gereken yerlerde, gıybette mâ lâ ya'nî
şeylerde harcadıysa onun da hesabını verecektir.

Bazıları,israftan konu açılınca sadece para israfı anlıyor olabilirler halbuki birçok israf gibi vaktin ömrün zamanın israfı da en büyük kayıptır onun için demişler ki :
اضاعة الوقت من المقت
İdâ'at ül vakti minel mekti
Yüce Allah'ın bir kul'a değer vermediğinin delili, o kulun vaktini heba edip boşa geçirmesidir.

Dikkat!
اذا هبت رياحك فاغتنمها
فعقبى كل صاعقة سكون
İzâ hebbet riyâhuke feğtenimhê,feukbâ külli sâikatin sükûnün.
(Fırsat olan ) Rüzgarların esince, bunu ganimet bil( ve harmanını savur)
zira her gürültü'nün (hareketin) sonu sükun ve duraklamadır.

Allah'ım! Bizleri ve bütün mümin kardeşlerimizi ömrünü zamanını vaktini ve nefeslerini boşa tüketmeyen, ahiret azığı elde etmek için vesile kılan akıllı temkinli ve kazançlı kullarından eyle.Âmîn.

Önceki ve Sonraki Yazılar
Ahmet Özkan Arşivi