“Sonbahar, her yaprağın bir çiçek olduğu ikinci bir bahardır” der Albert Camus ve devam eder Paulo Coelho “Hoş geldin sonbahar, geçmişin korkularından ve eskilerden kurtulmanın, yenilere yer açmanın mevsimi” diyerek. Bir sonbahara daha kavuştuk elhamdülillah ne kadar devam ederiz bilinmez ama en azından karşılayanlardan olduk. Geçen yıl karşıladığı sonbaharın kendisinin sonbaharı olduğunu bilmeyen nice insan vardı. Belki seneye biz de karşılayamayacağız belki de bu sonbaharı sonuna kadar götüremeyeceğiz orası bilinmez.

Sonbahar her insan için farklıdır. Kimini hüzne yönlendirir kimini tefekküre. Mevsimlerin her birinde ayrı bir güzellik ayrı bir kudret var. Hepsi tek formda olmuş olsaydı gerçekten ruh halimizde bu kadar etkili bir iz kalacağını sanmıyorum. Dinlemeyi bilirsek esen rüzgârda yağan yağmurda ve uçuşan yapraklarda bize söylenen bir öğüt var. Yaratılan her şeyin kendi dilince bir şarkısı bir dansı var.

Nasıl ki her mevsimin kendine has bir güzelliği var. Yaşattığı hisler heyecanlar ve sağladığı düşünceleri de kendine özeldir. Bu nedenle bu yıl yaşayacağımız mevsimlere farklı bakmalıyız. Her ne kadar ekonomik ve çevresel faktörlerin görmezden gelinmesi mümkün olmasa da biz de bu hayata bir daha gelmeyeceğiz. Geçen her anımıza bir daha ulaşamayacağız. Öyleyse sistemin prangalarından anlık da olsa kurtulmak şart aksi takdirde hayat anlamsızlığa doğru sürüklenecek ve bize sunulan bu güzel hediyenin farkına varamadan sahibine teslim edeceğiz.

Sonbaharın farkını görebilenlerden olmak dileğiyle:

Seni Parmak İzinden Tanıdım Sonbahar

Seni parmak izinden tanıdım sonbahar
bir gül yaprağına bıraktığın yüzünden

Eteklerini toplayıp gitmesinden ölümün
zillerinin dağılıp kırılmasından hüzünden

Boyacı çocukların gökkuşağını dolamasından
kırmızı atkılarını aşkları yerine yeniden.

Halim Yazıcı