Miyasenur Atcı Duysak

Miyasenur Atcı Duysak

Bebeklik Döneminde Bağlanmanın Önemi

Bir bireyin nasıl ki fiziksel ihtiyaçları var ise aynı şekilde duygusal ihtiyaçları da vardır. Bu sebeple kişinin en temel ihtiyacı öteki olarak adlandırılan (temelde anne) kişiye yakınlık hissedebilme, onunla arasında güçlü bağlar geliştirebilme ve kurulan bu bağ içinde kendisini güvende hissetme ihtiyacıdır. Bu ihtiyaç temelde insanın hayatta kalabilme (fizyolojik ihtiyaç) adına duygusal bağın oluşması içindir. Kurulan bu duygusal yakınlığı bağlanma olarak ifade edebilmemiz mümkündür. Yaşamın ilk bir yılında bebeğin fizyolojik ve biyolojik ihtiyaçları yaşamsal devamlılığını sağlarken, duygusal olarak güven duygusunu hissedebilmesi bu iki bağın karşılıklı diyalektik olarak sağladığı faydadır.

Bakım veren ve bebeğinin arasında kurulan bu ilişki ilk sosyal ilişkilerini oluşturmaktadır. İnsan gelişimi için önemli bir yere sahip olan bu bağ “beşikten mezara” süreklilik içinde devam etmektedir. Bağlanmanın temelinde güven hissedilen bakım verenle- bakım veren genellikle annedir- kurulan sosyal ilişkinin bebeklik döneminden itibaren yaşamın devam edebilmesi için işlevsel olması ve bireyin yaşamının ilerleyen zamanlarındaki kişiler arası iletişim ve etkileşimin temelinde bu bağın varlığının hissettirilmesi yatmaktadır. Bebeğin bakım vereniyle kurmuş olduğu iletişimin temelinde güven duygusu yatmaktadır. Kurulan bağın sağlıklı bir temele oturtulması insan yaşamının her aşamasında varlığını hissettirecek bir durumdur. Kısacası bu bağ bebeklik döneminden çocukluğa, çocukluk döneminden ergenliğe, ergenlikten yetişkinliğe ve son olarak yaşlılığa kadar etkisini göstermektedir.

Anne ve baba olmanın özünde bebekle kurulan ilişki yatmaktadır. Bu durumu bir betimleme ile açıklayacak olursak eğer bireyi bir bitkiye benzetecek olursak, toprak onun ilişki kurduğu bağ olma özelliğini taşıyacaktır. Bitki toprak ile arasında bulunan ilişkiyi destekleyip, yetiştirirse eğer aynı zamanda onun büyümesine de olanak sağlayacaktır. Bu durum tıpkı insan yaşamında da böyledir. Bir bebeğin sırtını kolaylıkla dayayabileceği ilişkisi olmadan ebeveynlerine ve özellikle de annesine güvenli bir biçimde bağlanması pek mümkün olmayacaktır. Bu sebeple anne ve bebeğinin etkileşimi, güvenli bağlanma konusunda önemli bir güç kaynağı olarak karşımıza çıkmaktadır.

Miyasenur Duysak

Uzman Aile Danışmanı

Önceki ve Sonraki Yazılar
Miyasenur Atcı Duysak Arşivi